Filmster zou ik worden, en ik droomde over Hollywood. Ik verzon toneelstukjes om in de klas op te voeren. Tijdens mijn middelbareschooltijd speelde ik in kluchten bij toneelvereniging Nut en Genoegen in Heemstede en speelde Mevrouw Barker uit de American Dream van Edward Albee bij het schooltoneel. Ik zou naar de toneelschool gaan – maar ik werd afgewezen.

Met een Schoeversdiploma op zak ben ik het bedrijfsleven ingestapt, waar ik allerlei functies bij de overheid en verschillende commerciële bedrijven heb bekleed. Hoewel ik plezier had in het kantoorleven begon er toch iets te knagen: ik wilde weer naar school!

Op mijn 28ste besloot ik te starten met de Lerarenopleiding Nederlands aan de Hogeschool van Amsterdam. Vooral de dramalessen en de rollenspellen, waarin we moeilijke leerlingen en ouders speelden, raakten een snaar. Ik werd daar zo enthousiast van dat ik improvisatietheater en theatersport ben gaan doen.

Toen ik begon met improvisatielessen leerde ik vooral mijn hoofd niet te gebruiken (‘uit je hoofd te zijn’) maar mijn instinct. Het ‘niet denken maar doen’ en mijn impulsen volgen gingen me niet alleen natuurlijk af, maar ik leerde ook beter de eigenaardigheden en verschillen in mensen en hun gedragingen te zien – en niet in de laatste plaats die van mezelf.

Naast het improvisatietoneel werkte ik als NT2 (Nederlands als Tweede Taal)-docent, als coördinator op NT2-Taalscholen en examinator bij de Dienst Uitvoering Onderwijs. Nóg kroop het bloed waar het niet gaan kon en besloot ik het beste van mijn twee werelden samen te brengen: ik liet me bij WWLA bijscholen tot trainingsacteur in het bedrijfsleven.